Mijn laatste blog

Zoals beloofd hier een laatste blog. Het is alweer een maand geleden dat ik geland ben in ons koude kikkerland. En het is ongeveer vijf dagen geleden dat ik weer aan mijn manier van leven hier gewend begin te raken… Uiteraard is het logisch dat je moet wennen aan de transitie van 2 maanden doen wat je leuk vind hebben en spannende nieuwe dingen ervaren naar je ‘oude’ leven met bepaalde verplichtingen en vaste gewoontes. Hier had ik me dan ook op voorbereid, maar dat was niet hetgeen waar ik het meeste moeite mee had. In de eerste week dat ik terug kwam had ik namelijk meteen een baan gevonden in een psychologen praktijk en kreeg ik the most amazing news dat ik geselecteerd was om deel uit te maken van het Nationale full-time softbal programma! Dus qua verplichtingen en gewoontes waren er alleen maar nieuwe uitdagingen waar ik ontzettend veel zin in had. Maar om het verhaal in het kort te vertellen; ik ging weg met bepaalde rollen, bepaalde familie en vrienden/vriendinnen en toen ik terugkwam merkte ik dat ik veranderd was en die rollen, familieleden en vrienden/vriendinnen niet. Wat ervoor gezorgd heeft dat het proberen mijzelf weer aan te passen aan het leven in Nederland moeilijk was voor mij. En dat ik momenteel behoorlijk aan het vechten ben om niet meteen weer in dezelfde rollen te vallen en minder energie te stoppen in de familie, vrienden en kennissen waar ik ook weinig energie van krijg. Daarbij is de confrontatie van het verschil in de maatschappijen erg groot. Mensen in Zuid-Afrika maakten zich zorgen of ze überhaupt eten op de tafel hadden s ’avonds en mensen in Nederland die zich druk maken over het dilemma dat ze op één avonden twee verjaardagen een etentje hebben. Het verschil in de waardering voor elkaar, voor bepaalde dingen en voor bepaalde gebeurtenissen. En begrijp me niet verkeerd, het is onze bestaande maatschappij waardoor het ‘normaal’ is dat wij ons druk om hele andere dingen die voor mensen uit Zuid-Afrika enorm triviaal zijn. Iedereen doet het en ik betrap mezelf er uiteraard ook nog steeds op. Echter is het de keuze en soms gebrek van de mens zelf om de blik op het leven ook werkelijk zo klein te houden. Ik heb het geluk gehad nu mijn blik te kunnen vergroten, waardoor ik kan relativeren en tegen mijzelf kan zeggen dat hoe vervelend het ook is, die barst in het scherm van mijn nieuw Galaxy S7 Edge niet zo erg is als dat het lijkt. Ik heb de dankbaarheid van het werk wat ik daar gedaan heb kunnen voelen en dat is iets waar ik nu in Nederland ook naar op zoek ga. Mijn eerste baan in de psychologie biedt mij dat helaas nog niet, maar ik ga mij nu eerst volledig focussen op mijn softbal carrière. Daarnaast blijf ik bezig met mijn zoektocht en blijf ik zoeken totdat ik het gevonden heb. Ook al brengt dit mij wederom naar een nieuw werelddeel! (Wie weet in mijn winterstopje van dit jaar al…? :)

Nu een updateje over de fundraising!

Lieve familie en vrienden,
Vandaag precies 15 weken geleden heb ik via facebook medegedeeld dat ik twee maanden naar Zuid-Afrika zou gaan om vrijwilligerswerk te doen. Daarbij heb ik een oproep gedaan om de organisaties waar ik naar toe zou gaan te steunen via mij! En door al jullie fantastische steun hebben we met zijn allen iets ontzettend moois kunnen betekenen voor de kinderen! Hier een kleine update over de 4 goede doelen waar we aan hebben meegeholpen!

- Ik heb in Kaapstad lesgegeven op de school ‘Good Hope’. Deze school bevind zich middenin een township (sloppenwijk), wat inhoudt dat alleen de autorit al indrukwekkend was met het uitzicht op huizen gemaakt van golfplaten en kinderen op blote voeten in een straat vol met glas. De school heeft drie groepen; een babygroep, een groep met kinderen van 2/3 jaar oud en een groep met van 4/5 jaar oud. De school was een redelijk vervallen gebouwtje, met drie ruimtes waarvan de babyruimte geen licht had, en 2 ruimtes met lichtinval van de zon, stukjes oude vloerbedekking voor de kinderen om op te spelen en 3 tafeltjes waar de oudste groep aan kan gaan zitten om te schrijven of te tekenen. De wc trok niet door, de kinderen wasten hun handen in dezelfde bak met water voor een hele week en er waren kapotte ruiten. Dus een ontzettend mooi doel om ons fundraising geld voor te gebruiken! Dit hield in; schoonmaken, ongedierte bestrijden, licht, wc’s en kapotte ramen maken, tapijten vernieuwen en uiteraard verven en decoraties maken. Daarnaast hebben we onder andere babydoekjes, toiletpapier (dat hadden ze namelijk helemaal niet terwijl er wel grote boodschappen gedaan werden op het toilet…), een verschoningsmat voor de baby’s, een vloermat, schrijfmaterialen, en speeltjes om de motorische vaardigheden te verbeteren gekocht. Verder heb ik geld gedoneerd om de lekkende garagedeur en het lekkende dak te vervangen en gekleurde verf te kopen. Ook heb ik gevraagd of ze een watertap willen kopen, zodat de kinderen hun handen kunnen wassen na een toiletbezoek. De foto’s laten zien hoe mooi de school er nu uitziet!

- Een deel van het geld is gedoneerd aan African Food For Thought. AFFT is een non-profit organisatie, gedreven door vrijwilligers die werken naar voedselzekerheid voor meer dan 15,000 kinderen in Johannesburg. Door de jaren heen hebben zij ondervonden dat van kinderen die voldoende voorzien worden van eten de schoolopkomst en mentale concentratie verbeterd. Dit doorbreekt de cyclus van armoede en moedigt kinderen aan om gebruik te maken van de kans die zij krijgen om naar school te gaan. De organisatie doet op dit moment erg goed werk door scholen te voorzien van voedzaam en veelzijdig eten, zodat kinderen zich goed kunnen ontwikkelen. Daarnaast bieden ze indien nodig ook voedselplannen aan voor het hele gezin thuis en hebben zij nog een programma lopen om kinderen te motiveren en financieren zodat zij kunnen gaan studeren. Ook ondersteunt de organisatie scholen door onder andere speelplaatsen aan te leggen en klaslokalen op te knappen. De organisatie ondersteunt inmiddels 17 scholen en 140 gezinnen, wat inhoudt dat door hen 15,000 kinderen in Johannesburg voorzien worden van voedsel.

- Wij hebben ook het Cedar mini project ondersteunt. Dit is het project waarvoor mijn gastgezin twee mini paarden gekocht heeft om feestjes te geven waarbij kinderen uit weeshuizen die jarig zijn geweest die maand uitgenodigd worden om met de paarden te knuffelen en te spelen. Vervolgens gaan ze allemaal naar huis met een eigen gebreid dekentje en een zelfgemaakt armbandje. Daarnaast willen ze kinderen (en eventueel volwassenen) die het zwaar hebben, om wat voor reden dan ook, uitnodigen om de mini’s te komen verzorgen of met ze te gaan wandelen aangezien bewezen is dat dit verschillende positieve effecten kan hebben op iemand.

- Daarnaast hebben we een kleine bijdrage kunnen leveren aan vier weeskinderen. Deze kinderen leefden op straat, waarbij het oudste kind (van pas 10 jaar oud!) zorgde voor de overige 3 kinderen. Ik heb een klein bedrag gegeven aan de verzorgster van deze kinderen om een extra truitje te kopen of een keer iets lekkers te gaan eten. Vervolgens kreeg ik te horen dat ze het geld zou gebruiken voor winterjassen voor de kinderen, aangezien het in Zuid-Afrika bijna winter wordt en de kinderen geen goede jassen hebben

Bij deze wil ik iedereen die geholpen hebben bij de ondersteuning aan deze projecten ontzettend bedanken. Ik heb met eigen ogen kunnen zien wat voor verschil we met zijn allen hebben kunnen maken. Ook al is dit misschien op een kleine schaal, het was het zeker heel erg waard!

Jullie zijn fantastisch!