The beginning of my journey!

Mijn reis is nu al begonnen! Iets wat ik al 6 jaar heb willen doen en waar ik 2 maanden geleden pas de kans voor zag, en hier zit ik dan nu het eerste deel van mijn reisverslag te typen. Ik voel me ontzettend gelukkig dat ik deze reis aan het maken ben en nog meer omdat er zooooveel mensen zijn die mij steunen via lieve woorden, fundraising en ook niet te vergeten het helpen bij de voorbereiding van mijn reis! Bedankt daarvoor!

Iedereen die wel eens gevlogen heeft kent de bijzaken van het maken van een vliegreis; inpakstress, lange rijen, het geklooi met elektronica uit je tas halen bij de douane en de hoop dat je in het vliegtuig niet naast een zwetende otter komt te zitten. Maar uiteraard heb ik daarnaast nog wat gebeurtenissen meegemaakt die het waar zijn om even kort te vertellen.

Voor wie ooit met Iberia gaat vliegen, onthoudt dat zij een goed systeem hebben bedacht om te boarden waardoor het niet nodig is om een uur voor de boardingtijd in de rij te gaan staan! Zij werken namelijk met groepen bij het inchecken en ik had weliswaar het geluk om in groep 1 te zitten! Wat alleen maar geluk is als je ook daadwerkelijk weet dat je in groepen moet boarden en dat je in groep 1 zit en dus niet netjes in de rij staat te wachten achter iemand die in groep 3 zit om te boarden… Voor degene die net als mij dachten dat het niet uitmaakt wanneer je board aangezien je toch een vaste zitplaats hebt, let me tell you, you’re wrong! Het feit dat ik pas bij groep 3 ingecheckt heb heeft er namelijk voor gezorgd dat ik mijn handbagage bij mijn voeten moest zetten waardoor ik 2 uur met mijn benen in mijn nek heb gezeten. ‘Tja, ik ben nog jong’, een gedachte die de ergernis wat wegneemt totdat je bij het uitstappen ziet dat andere passagiers gerust twee tassen en hun winterjas in de opbergvakken hebben liggen, een mooi voorbeeld van de Europese individualistische samenleving.

Ook kent iedereen het bekende cliché waarbij bepaalde mensen altijd de gave lijken te hebben om de verkeerde rij uit te kiezen. Ik had bij de paspoortcontrole in Madrid een rij uitgekozen bij een CIA-agent die terroristen ondervraagt, terwijl de controleur van de rij naast mij lukraak stempeltjes leek te zetten. Maar ik had genoeg tijd om over te stappen voor mijn vlucht naar Johannesburg en deze keer hield ik mijn oren gespitst zodat ik meteen kon boarden bij het horen van mijn groep. Uiteraard was dat deze keer niet nodig en heb ik de hele vlucht 3 stoelen voor mijzelf gehad om redelijk goed op te kunnen slapen!
Bij aankomst in Johannesburg onweerde het en regende het pijpenstelen, maar ik had het geluk om nog 6 uur te wachten om door te mogen vliegen naar Kaapstad, hopende dat het daar een stuk beter weer zou zijn. En ondanks dat ik al een keer in Zuid-Afrika geweest ben, ben ik meteen weer eraan herinnerd om wat meer op de naïeve kant van mezelf te gaan letten. Namelijk op weg naar de incheckbalie kwam een aardige meneer met een shirt van een vliegtuigmaatschappij mij aanbieden om te helpen met inchecken bij een van de machines. Het lukte hem echter niet om mij in te checken, dus heeft hij mij naar de reguliere balie gebracht om in te checken (waar ik sowieso heen moest om mijn koffer in te checken). Toen hij me daar gedropt had vroeg hij me om geld voor zijn service, waardoor bij mij ook het kwartje viel dat het hier inderdaad zo werkt. Ondanks dat ik een slechte leugenaar ben, heb ik met het spel ‘weerwolven’ mijn leugenskills zo goed kunnen ontwikkelen dat ik uiteindelijk niet de gevraagde 10 euro, maar 1 euro heb gegeven.

En toen 23 uur nadat ik voor het eerst de lucht in ging kwam ik aan bij mijn final destination; Cape Town! Helaas had ik een half uur vertraging opgelopen, waardoor ik al een beetje zenuwachtig werd of de chauffeur die mij naar mijn verblijfplaats Salty Crax zou brengen er nog zou staan. En helaas, die stond er niet meer. Gelukkig is er na 1 telefoontje een gezellige chauffeur geregeld die mij gedurende de rit enthousiast over Kaapstad heeft verteld. Mijn verblijfplaats is een hostel waar zowel backpackers als andere projectmedewerkers verblijven. Voor nu verblijf ik in het backpackers gedeelte, maar vanaf maandag verblijf ik in één van de vrijwilligershuizen. Er zijn iniedergeval veel andere jongeren die verschillende projecten doen en morgen gaan we met een groepje daarvan Kaapstad verkennen!

So stay tuned for my next update!

Liefs Cindy