Woensdag 28 Oktober
Door: Cindy
Blijf op de hoogte en volg Cindy
28 Oktober 2009 | Zuid-Afrika, Pretoria
Ik heb eindelijk een kus gekregen... van een olifant:D. Ik zal eerst even bij het begin van de dag beginnen.
Vandaag zijn Wilma en ik samen de hele dag weggeweest. We zijn eerst naar Play with a Purpose geweest, om afscheid t nemen en de cadeautjes te geven. De kinderen gingen allemaal in een grote kring zitten en toen heb ik de cadeautjes uitgedeeld. Ze mochten het papier niet kapot scheuren, want ze moesten nadat ze het bekeken hadden t weer terug doen in het papier, omdat het anders een zooitje werd. Hadden we dus niet voor niks zo ons best gedaan (ook al zag het er dan niet uit:P). De kinderen waren allemaal verbaasd en super blij dat ze de cadeautjes kregen, ze hebben voor ons gezongen en gebeden, echt super lief! Dit keer was ik niet de enige met tranen in mijn ogen, Wilma had hetzelfde probleem! Hierna heb ik helaas afscheid moeten nemen van de kinderen en Robyn…
Na dit afscheid ben ik met Wilma meegegaan langs een paar van haar patiënten. Ik ben elke keer mee naar binnen geweest, en heb een beetje met de familieleden van de patiënten gepraat. In het eerst huis heeft de vrouw van de patiënt me zo’n beetje het hele huis laten zien (inclusief de muizen die in de keuken stonden als huisdieren:P). Bij de tweede patiënt heb ik ook met de vrouw van de patiënt gepraat. Hier kreeg ik hele verhalen te horen, 1 van die verhalen ging over het weekend dat ze in Suncity had besteed. Ze verbleef daar met een vriendin in een hotel. Toen ze s’ochtends op het terras de krant ging lezen met de deuren open hoorde ze ineens een knal. Toen ze zich omdraaide zaten er 3 bavianen in haar slaapkamer:P. De derde patiënt was een weduwe van 88 die niet uigesproken raakte over de man van haar zus, want dat was vroeger zo’n knappe man (en ze heeft in totaal 4x gezegd dat hij zo ongelofelijk knap was:P). De laatste patiënt lag in een rehabilitatiecentrum, maar die had een grote wond op zijn bottom, dus daar heb ik niet bij gezeten hoor:P.
Na deze patiënten zijn we naar Bushbabies Monkey Sanctuary en the Elephant Santuary geweest, dat was echt amazing! We zijn eerst naar de Bushbabies gegaan, waar een gids ons mee nam op een tour door een enorm gebied waar de aapjes vrij rondslingerden en waar wij gewoon tussendoor konden lopen. Bushbabies Monkey Sanctuary hebben aapjes die huisdieren waren of aapjes die gebruikt werden voor handel gered en laten ze eerst rehabiliteren in grote kooien, voordat ze in dit gebied vrij gelaten worden. Wilma en ik werden eerst door de gids gewaarschuwd dat 1 van de aapjes goed kon zakken rollen en daarna werden we rondgeleid door het grote gebied, waar in het begin geen aapje te bekennen was. Dus ik dacht echt dat ik hooguit misschien in de verte een aapje zou zien slingeren... Maar een troost was dat het gebied wel echt super mooi was (rotsen, watervallen etc.). En natuurlijk kregen we na een stukje gelopen te hebben overal aapjes te zien. Op het pad waar we liepen lagen aapjes te slapen, over de reling liepen aapjes en boven je hoofd zag je ze slingeren in de bomen. Echt super gaaf!:D Na de tour door dit gebied, mochten we een kijkje nemen in de kooien, waar de geredde aapjes eerst goed verzorgd werden voordat ze het gebied in mochten. Hier zag je wel een aantal aapjes die er nog niet zo best uitzagen, maar er zaten wel hele mooi aapjes bij!
Na de Bushbabies Monkey Sanctuary zijn we naar de Elephant Sanctuary geweest. Dit was echt awesome! Er waren in totaal 5 olifanten in de Sanctuary, en er werden er 3 gebruikt voor de ‘tour’. Eerst werden we voorzien van veel informatie over de Afrikaanse olifanten en daarna mochten we 1 voor 1 de olifanten aanraken.. Daarna was de beruchte kus, haha. Ik was een van de eerste en had nog niet goed gezien wat er gebeurde als je een kus kreeg van een van de olifanten. Die slurf werd op mijn wang gezet en toen werd ik met een zuignap gevoel zo tegen zijn slurf aangetrokken, het voelde echt super raar, haha. En heel mijn wang zat onder het slijm en onder de modder, maar was wel echt super grappig! Hierna gingen we een wandeling maken met de olifanten. Dit deden we door voor een van de olifanten te gaan lopen dan stop je je vingers in zijn slurf, en je duim op zijn slurf. Op die manier kun je zo een rondje met hem lopen. We twijfelden nog een beetje of ik ook nog een ritje zou maken op de olifant, want daar moesten we dan weer extra voor betalen. Maar omdat dit waarschijnlijk een once in a lifetime experience is, hebben we besloten het wel te doen (was a good choice). Dus via een (hele hoge) opstap ben ik bij 1 van de gidsen achterop de rug van Timba geklommen. We hebben toen rondjes gelopen, was echt enorm gaaf! Tijdens de rit werd verteld dat de olifanten heel slecht kunnen zien, maar met hun slurf kunnen ze tot wel 3 meter onder de grond ruiken wat er ligt. Ook kan een olifant zo’n 20 tot 25 km per uur lopen. Na deze fantastic ride kregen we nog wat informatie over de anatomie van de Afrikaanse olifant (Bijv. hun brein is ongeveer 4 keer zo groot als die van ons). En als laatste sloten we af met het voeren van de olifanten. Uiteindelijk zaten heel mijn hoofd, mijn armen en mijn handen onder het slijm en onder de modder, haha. Maar de Bushbabies Monkey Sanctuary en de Elephant Sanctuary waren alle twee echt super!
Ik krijg nu wel steeds een beetje meer last van moeheid, maar ik houd het deze 3 dagen zeker nog wel vol, want deze reis is echt ongelofelijk gaaf!
Morgen ga ik naar The Farmhouse school, en ik ben heel benieuw hoe het daar is! En wat we daarna gaan doen is nog niet helemaal zeker. Ik heb nu wel met de buurman (Neil) afgesproken dat ik nu morgen echt ga paardrijden!
Vandaag zijn Wilma en ik samen de hele dag weggeweest. We zijn eerst naar Play with a Purpose geweest, om afscheid t nemen en de cadeautjes te geven. De kinderen gingen allemaal in een grote kring zitten en toen heb ik de cadeautjes uitgedeeld. Ze mochten het papier niet kapot scheuren, want ze moesten nadat ze het bekeken hadden t weer terug doen in het papier, omdat het anders een zooitje werd. Hadden we dus niet voor niks zo ons best gedaan (ook al zag het er dan niet uit:P). De kinderen waren allemaal verbaasd en super blij dat ze de cadeautjes kregen, ze hebben voor ons gezongen en gebeden, echt super lief! Dit keer was ik niet de enige met tranen in mijn ogen, Wilma had hetzelfde probleem! Hierna heb ik helaas afscheid moeten nemen van de kinderen en Robyn…
Na dit afscheid ben ik met Wilma meegegaan langs een paar van haar patiënten. Ik ben elke keer mee naar binnen geweest, en heb een beetje met de familieleden van de patiënten gepraat. In het eerst huis heeft de vrouw van de patiënt me zo’n beetje het hele huis laten zien (inclusief de muizen die in de keuken stonden als huisdieren:P). Bij de tweede patiënt heb ik ook met de vrouw van de patiënt gepraat. Hier kreeg ik hele verhalen te horen, 1 van die verhalen ging over het weekend dat ze in Suncity had besteed. Ze verbleef daar met een vriendin in een hotel. Toen ze s’ochtends op het terras de krant ging lezen met de deuren open hoorde ze ineens een knal. Toen ze zich omdraaide zaten er 3 bavianen in haar slaapkamer:P. De derde patiënt was een weduwe van 88 die niet uigesproken raakte over de man van haar zus, want dat was vroeger zo’n knappe man (en ze heeft in totaal 4x gezegd dat hij zo ongelofelijk knap was:P). De laatste patiënt lag in een rehabilitatiecentrum, maar die had een grote wond op zijn bottom, dus daar heb ik niet bij gezeten hoor:P.
Na deze patiënten zijn we naar Bushbabies Monkey Sanctuary en the Elephant Santuary geweest, dat was echt amazing! We zijn eerst naar de Bushbabies gegaan, waar een gids ons mee nam op een tour door een enorm gebied waar de aapjes vrij rondslingerden en waar wij gewoon tussendoor konden lopen. Bushbabies Monkey Sanctuary hebben aapjes die huisdieren waren of aapjes die gebruikt werden voor handel gered en laten ze eerst rehabiliteren in grote kooien, voordat ze in dit gebied vrij gelaten worden. Wilma en ik werden eerst door de gids gewaarschuwd dat 1 van de aapjes goed kon zakken rollen en daarna werden we rondgeleid door het grote gebied, waar in het begin geen aapje te bekennen was. Dus ik dacht echt dat ik hooguit misschien in de verte een aapje zou zien slingeren... Maar een troost was dat het gebied wel echt super mooi was (rotsen, watervallen etc.). En natuurlijk kregen we na een stukje gelopen te hebben overal aapjes te zien. Op het pad waar we liepen lagen aapjes te slapen, over de reling liepen aapjes en boven je hoofd zag je ze slingeren in de bomen. Echt super gaaf!:D Na de tour door dit gebied, mochten we een kijkje nemen in de kooien, waar de geredde aapjes eerst goed verzorgd werden voordat ze het gebied in mochten. Hier zag je wel een aantal aapjes die er nog niet zo best uitzagen, maar er zaten wel hele mooi aapjes bij!
Na de Bushbabies Monkey Sanctuary zijn we naar de Elephant Sanctuary geweest. Dit was echt awesome! Er waren in totaal 5 olifanten in de Sanctuary, en er werden er 3 gebruikt voor de ‘tour’. Eerst werden we voorzien van veel informatie over de Afrikaanse olifanten en daarna mochten we 1 voor 1 de olifanten aanraken.. Daarna was de beruchte kus, haha. Ik was een van de eerste en had nog niet goed gezien wat er gebeurde als je een kus kreeg van een van de olifanten. Die slurf werd op mijn wang gezet en toen werd ik met een zuignap gevoel zo tegen zijn slurf aangetrokken, het voelde echt super raar, haha. En heel mijn wang zat onder het slijm en onder de modder, maar was wel echt super grappig! Hierna gingen we een wandeling maken met de olifanten. Dit deden we door voor een van de olifanten te gaan lopen dan stop je je vingers in zijn slurf, en je duim op zijn slurf. Op die manier kun je zo een rondje met hem lopen. We twijfelden nog een beetje of ik ook nog een ritje zou maken op de olifant, want daar moesten we dan weer extra voor betalen. Maar omdat dit waarschijnlijk een once in a lifetime experience is, hebben we besloten het wel te doen (was a good choice). Dus via een (hele hoge) opstap ben ik bij 1 van de gidsen achterop de rug van Timba geklommen. We hebben toen rondjes gelopen, was echt enorm gaaf! Tijdens de rit werd verteld dat de olifanten heel slecht kunnen zien, maar met hun slurf kunnen ze tot wel 3 meter onder de grond ruiken wat er ligt. Ook kan een olifant zo’n 20 tot 25 km per uur lopen. Na deze fantastic ride kregen we nog wat informatie over de anatomie van de Afrikaanse olifant (Bijv. hun brein is ongeveer 4 keer zo groot als die van ons). En als laatste sloten we af met het voeren van de olifanten. Uiteindelijk zaten heel mijn hoofd, mijn armen en mijn handen onder het slijm en onder de modder, haha. Maar de Bushbabies Monkey Sanctuary en de Elephant Sanctuary waren alle twee echt super!
Ik krijg nu wel steeds een beetje meer last van moeheid, maar ik houd het deze 3 dagen zeker nog wel vol, want deze reis is echt ongelofelijk gaaf!
Morgen ga ik naar The Farmhouse school, en ik ben heel benieuw hoe het daar is! En wat we daarna gaan doen is nog niet helemaal zeker. Ik heb nu wel met de buurman (Neil) afgesproken dat ik nu morgen echt ga paardrijden!
-
28 Oktober 2009 - 19:16
Opa En Oma:
Lieve schat, ik kan weet bijna niet wat ik je moet schrijven. We lezen in al je verslagen hoe geweldig deze weken voor je zijn. Onze raad is geniet met volle teugen en als je weer thuis bent ga je maar een paar dagen lekker bijslapen. Op de foto's zien we hoe je van alles geniet. Groetjes en een dikke kus van ons. -
28 Oktober 2009 - 19:24
Pa:
gaaf om te zien die foto's en leuk verslag weer.Zou jen ook eens moeten doen met die apen en olifanten.
veel plezier nog(uitrusten doe je thuis maar weer) -
28 Oktober 2009 - 19:31
Opa:
Je hebt gelijk gehad: die olifanten zijn een beetje te groot om mee te nemen, haha -
28 Oktober 2009 - 19:35
Natasja :
hoi cin
echt super om te lezen wat je daar allemaal mee maakt geniet ernog van je laatste daagjes
xx -
28 Oktober 2009 - 19:39
Christie:
Hee Cindy!
Echt super leuk al die verslagen en wat een gave foto's met die olifanten en op die scholen! :)
Geniet nog van je laatste dagen & tot volgende week!
xx
ps. je mist niet zoveel hoor op school, iig niet met Frans & AK. -
28 Oktober 2009 - 19:45
Cindy Zanden:
Dankjewel allemaal!
Thanks Christie, hahah okee mooi zo:P
Tot volgende week!
-
28 Oktober 2009 - 21:28
Gerrit-Jan En Mieke:
Cindy, het klinkt allemaal geweldig. Gerrit-Jan heeft ook last van heimwee. Hij heeft het al over zijn volgende reis naar Zuid-Afrika. En ik ga natuurlijk graag mee. Geniet er nog van en een dikke kus voor de familie. -
28 Oktober 2009 - 23:11
Gerrit-Jan 2 Time:
I hope you'll enloy your next school adventure and we're eager to read all about it tomorrow. If Neil is going to assist in your horseriding, I'll bet it will be in the western style. Hihaay. Please say hi for me. Remember that your return flight is more than 10 hours and you can sleep allllll the way. -
29 Oktober 2009 - 05:44
Wilma:
Ik zie dat Cindy zich gaten uit geniet, maar moet even laten weten dat wy het net zo genieten. Wat een leuke meid om te entertainen.
We experience her as an unspoilt, spontaneous, genuine person. Not at all the impession we have of many European youth.
Unfortunately time marches on and we're trying to put in as many experiences as we can.
And she will mosts definitely sit on a horse before she leaves Evermore Stables. -
29 Oktober 2009 - 06:40
Maaike:
Hey Cindy. Jij komt woorden tekort om aan te geven hoe goed enz. enz. je het hebt, maar meid onze woorden zijn ook bijna op hoor. Je foto's zijn geweldig, het plezier straalt van je af, jij bent amazing, je avonturen zijn incredible ....... -
29 Oktober 2009 - 09:29
Lyanne:
Hi Cin,
Heb eindelijk even tijd gevonden om je verslagen goed te lezen. Wat onwijs gaaf wat je daar allemaal mee maakt! Jammer dat het einde al weer in zicht komt zeker?
Geniet van je laatste dagen en tot gauw!
xxx ly -
29 Oktober 2009 - 12:32
Mam:
ja wat moet ik nu nog schrijven? Als je weer je hoofd breek over de vraag wat je voor vervolg studie wil gaan volgen Moet je maar eens aan deze reis denken! je schrijft heel boeiend en weet goed je gevoelens enz te verwoorden. Ik kijk al uit naar de olifant die je in je koffer gestopt heb. Laat je nu al je kleren daar ivm het overgewicht? Wilma mijn dank is heeeeeel groot!Er zijn geen woorden die beschrijven hou dankbaar ik ben. Deze reis is een heel belangrijk onderdeel geworden van haar opvoeding en ik ben dan ook ....(weet geen woorden) zoals jullie haar begeleiden en kennis laten maken met jullie leven en omgeveing fantastich,ik kijk uit naar onze ontmoeting volgende maand -
29 Oktober 2009 - 12:47
Debbie:
Hey Cin,
Hartstikke leuk en byzonder om te lezen wat je daar allemaal meemaakt, echt een geweldige ervaring. En ik ben echt stinkend jaloers dat je op een olifant hebt gezeten, lijkt me zo fantastisch!!!
Geniet nog van de laatste dagen daar!
zie je volgende week bij de blue hitters!xx Debbie -
29 Oktober 2009 - 16:44
Maaike:
Hey Cindy. Zitten je moeder en ik zelfs op Tessa's site over JOU te praten. tmôniegekkeworre
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
