Miami!

My first impression: MIAMI IS SO COOOOL!

We verlieten het veld om 1 uur om 7 uur later te arriveren in Miami. De reis ging gelukkig best snel, het enige minpuntje was op het moment dat we wegreden uit Jacksonville. Ik haalde mijn muziekspeler uit mijn tas, om lekker heel de weg muziek te luisteren, en toen zag ik dat mijn scherm gebarsten was… Aangezien het een touchscreen is, en maar 1 kant van het scherm het nog maar deed, werd het erg lastig hem aan te krijgen. Uiteindelijk na 10.000 keer klikken, heb ik het voor elkaar gekregen mijn muziek af te spelen, dus toen heb ik er heel de weg niet meer aangezeten, en heb ik gelukkig toch nog muziek kunnen luisteren. Verder werden er nog 2 leuke films afgespeeld, despicable me and crazy, stupid love dus de tijd ging wel lekker snel.

Om 8 uur kwamen we aan in Miami, allereerst ingecheckt in het wederom mooie hotel, en daarna waren we vrij om zelf lekker ergens te gaan eten. En we hebben de eerste avond echt op een plek gegeten waar ik echt helemaal vrolijk van werd. Het heette The Village Diner, en het was echt zo’n diner die je ook in films ziet, echt precies. Voor de mensen die A Cinderella Story (met Hillary Duff en Chad Michael Murray) gezien hebben, het zag er echt precies uit als de diner waar Sam werkt in de film. Echt met rood met wit gekleurde banken in de hoeken, 1 lange bar, waar achter gekookt werd, allemaal Amerikaanse plaatjes op de muren. Alleen de serveersters serveerden nog net niet op rolschaatsen, haha. Om het lekker Amerikaans te houden, hebben we een echte hamburger op met frietjes! Daarna hadden wen nog even de tijd om een stukje door de wijk te lopen. We zijn een bioscoop tegen gekomen, verschillende winkels (die helaas al gesloten waren) en we zijn nog een arcade tegengekomen. En eigenlijk wilde ik daar best graag naar binnen, echt zo’n speelhal met basketballen gooien, van die schietspellen, echt zoals je ook in films ziet. Maar dat hebben we maar niet gedaan, haha. We waren netjes op tijd weer terug in het hotel, nog even snel een mailtje gestuurd naar thuis en toen lekker gaanslapen in mijn luxe grote bed met 4 kussens (A).

Zaterdagochtend op tijd weer wakker geworden, ik zat om kwart voor 8 aan het ontbijt om vervolgens om kwart over 8 met de bus naar het veld te vertrekken. Totdat we bij het ontbijt te horen kregen dat we een rain delay hadden, omdat het die nacht zoveel geregend had dat heel de velden onder het water lagen. Dus vertrokken we uiteindelijk 2 uur later dan gepland.
Eenmaal aangekomen op het veld, dat trouwens helemaal omringd was door palmbomen, zijn we begonnen met de warming-up. Jammer genoeg waren we tijdens de warming-up allemaal nog niet scherp genoeg, en zag het er erg slordig uit, wat ervoor zorgde dat we nog even wat extra sprintjes moesten trekken. Toen zijn we 2 uur later dan gepland begonnen aan onze eerste wedstrijd, onze revange wedstrijd tegen Hillsborough, het team waar we vorige week zondag met de merci rule van 8 punten verschil van verloren hadden. En die moesten we even terugpakken natuurlijk, en dat hebben we ook mooi gedaan, we hebben onze eer hersteld en de wedstrijd gewonnen met 12-3.

De tweede wedstrijd meteen erachteraan gespeeld, deze hebben we ook gewonnen met 8-3, een wedstrijd met drie homeruns van onze kant, onze catcher Kirstie, onze outfieldster Gabby en Jessie heeft ons Dutchies ook even mooi vertegenwoordigt door de bal ook even super mooi over het hek te slaan!
De derde wedstrijd van die dag speelden we weer tegen Miami Dade, onze vijand. Jammer genoeg kwamen we deze wedstrijd echt wat tekort en hebben we verloren met 10-4. Nu hebben we dus 1 gewonnen, 1 verloren van Miami Dade. De kans is heel groot dat we hen op State Tournament in April weer tegenkomen, dus dan zijn we van plan daar zeker een 2-1 winst voor ons van te maken!

Na deze uiteindelijk toch lange dag, waren we om 8 uur klaar om terug naar het hotel te gaan. We kregen weer de vrijheid om zelf lekker te gaan eten, en aangezien er een Chili’s (wat een heel lekker restaurant blijkt te zijn) aan de overkant van de weg zat, zijn we met de helft van het team ongeveer daarheen gelopen. Dat was nog een aardig spannende wandeling, doordat we niet heel tactisch liepen moest we uiteindelijk denk ik 5 keer een weg oversteken, waarbij we 2 keer gerend hebben (zelf coach!), omdat we bang waren dat die auto’s daar in Miami ons anders gewoon aan zouden rijden. Gelukkig hebben we daar op de terugweg geen last van gehad omdat we toen gewoon tactisch hebben gelopen waardoor we elke keer gewoon een oversteekplaats hadden om over te steken. Even tussendoor, bij deze oversteekplaatsen kun je trouwens geen oma’s met rollators over laten steken, want het is een heel stuk oversteken, en je hebt maar heel weinig tijd, zelfs wij zelf waren nog niet aan de overkant toen het licht alweer rood was, dus de oma met het rollatortje sou het niet overleven denk ik, haha.
Eenmaal aangekomen bij Chili’s kwamen we erachter dat er een 45 min. durende wachtrij was (moet dus echt een heeeel goed restaurant zijn, aangezien er echt tientallen restaurantjes waren in dat gebied) besloten we toch maar ergens anders te gaan eten.

Uiteindelijk zijn wel met z’n 5en bij Maccaroni Grill beland. Dit was het eerste restaurant waar ik me echt een beetje een outsider voelde in mijn softbalpak. Het was een net beetje Italiaans achtig restaurant met obers in blousjes, mooie tafels, netjes gedekt met alles erop en eraan. De eerste keer dat het voelde alsof we echt een beetje uit eten gingen, ook al ben ik mijn tijd hier al best vaak ‘uit eten’ geweest. Maar het is hier in Amerika gewoon normaal om uit eten te gaan, niks om je netjes voor aan te kleden, gewoon zowat in je zondagse kloffie gaan eten. Maar dat was deze keer dus anders, we vielen er wel een klein beetje buiten in onze Stars shirts. Voor ouders met vervelende kinderen, had dit restaurant wel de perfecte oplossing. Ze hadden een speciaal kleed met krijtjes erbij zodat die kinderen er lekker op konden kliederen, in plaats van met hun eten te spelen. En aangezien wij af en toe nog wel een beetje met kinderen vergeleken kunnen worden, raad je het al… Wij hebben ook lekker op het tafelkleed getekend!:) Haha. Buiten dit alles hadden ze hier heerlijk eten. We kregen lekker warm brood als voorafje, en net als alles hier werd er zodra het brood op was een nieuwe op je tafel gelegd. Als gerecht zelf heb ik lekker een Pasta Milano gerecht gedeeld met Lein, was erg lekker.

Hierna weer aan de oversteekreis terug naar het hotel begonnen, in het hotel nog weer even snel naar huis gemaild, en toen naar m’n kamer gegaan. Mijn ene kamergenootje was al aan het douchen, dus ik was mijn spulletjes een beetje aan het klaar leggen, die vieze softbalbroek eindelijk uittrekken, kwam mijn andere kamergenootje binnen met nog een teamgenoot en twee honkbaljongens van een ander team die op onze verdieping sliepen. Zat ik daar lekker met mijn slidingbroekje aan… Gelukkig zat ik op mijn bed, en lag mijn tas voor me, want die was ik al aan het inpakken, dus ben ik maar een beetje onhandig zo blijven zitten, haha. Even voor de duidelijkheid, het waren geen leuke jongens. Ze zijn ook niet zo heel lang gebleven, want toen mijn ene kamergenootje klaar was met douchen, en alleen met een handoekje om naar buiten kwam, waren ze zo weer buiten! Haha. Het enige waar we het over gehad hebben is welke positie iedereen speelden, en bij mij raadden ze het meteen goed dat ik een short stop was, dus was best leuk om te horen dat ik er misschien toch nog wel als een korte stop uitzie! :)
Maar nadat mijn roomie ze dus weggejaagd had, heb ik lekker gedoucht en weer heerlijk geslapen in dat grote bed.

En toen ik wakker werd, was het onze Amerikaanse appartement roomies verjaardag! Dus zijn Jessie, Lein en ik naar haar hotelkamer gegaan met ons cadeautje, een sieradenbox van Vera Bradley (het merk hier in Amerika), in de vorm van een hartje. Na met z’n drieen hard op de deur geklopt te hebben, gevolgd door het prachtige ‘Happy Birthday’ hebben we haar gefeliciteerd en het cadeau gegeven, en ze was er erg blij mee gelukkig.

Om 10 uur waren we op het veld om nog twee wedstrijden te knallen! Eerst een wedstrijd tegen Saint. Thomas gevolgd door een wedstrijd tegen de Manteens (letterlijk vertaald: Zeekoeien, wie noemt zijn team in godsnaam zo?!). Deze twee wedstrijden hebben we erg goed en lekker gespeeld. Echt als een team, goed in het veld en goed aan slag. Ik heb de eerste wedstrijd op 2de honk mogen spelen, en het voelde erg goed. Coach is erachter gekomen dat ik aan slag vooral iemand van kort werk ben, dus mijn eerste slagbeurt kreeg ik het sein voor een bunt naar eigen keuze. Natuurlijk koos ik voor de dragbunt, en die ging gelukkig goed. Coach zei zelfs, dat ook al gaf ze zelf het sein, het haar nog verbaasde dat ik ging bunten, omdat ik hem zo verrassend deed. Dus dat is mijn specialty geworden hier denk ik, haha. In deze wedstrijd heeft trouwens onze catcher, Kirstie, de bal weer twee keer over het hek geslagen, niet te geloven wat een kracht zij heeft! En Jessie heeft deze hele wedstrijd gegooid en hierdoor een no-hitter verdiend op haar naam gekregen! De tweede wedstrijd was iets zwaarder, maar uiteindelijk na 7 innings ook ruim gewonnen, en het Miami toernooi met twee heerlijke wedstrijden afgesloten. Deze wedstrijden hebben er overigens ook voor gezorgd dat we de maandag en dinsdag vrij hebben gekregen van training, heerlijk even rusten dus!

Op de terugweg het eerste uur heerlijk in slaap gevallen. Onderweg gegeten bij een teamgenootje die op de weg naar huis woonde. Lekker pasta op, en als toetje hadden haar ouders twee mega taarten gekocht, eentje met FSCJ erop (onze school initialen), was yummie. Het was ook wel grappig om een keer bij iemand zo thuis te zijn, het veel op dat er echt overal in de woonkamer foto’s hingen en stonden, ook heel veel van die familieportret foto’s. Daar heb ik het nog met Jessie over gehad, en we kwamen er achter dat dat toch eigenlijk ook best Amerikaans was, in Nederland zie je dat niet zoveel. Na lekker gegeten te hebben, onze nog 4 uur durende weg naar huis vervolgd, tot ergernis van mezelf niet meer kunnen slapen helaas, maar gelukkig nog wat gelezen, een filmpje gekeken en toen kwamen we alweer in Jacksonville aan.

Jammer genoeg was het vanochtend gelijk alweer tijd om naar school te gaan. Maar het waren maar 2 uurtjes, en de rest van de dag lekker vrij gehad. Wel een leuke verrassing gehad toen we opstonden, Jeanna had drie mandjes met sokken, soepjes en ander lekkers gemaakt, speciaal voor ons alvast voor Valentijnsdag, omdat ze na vanochtend pas woensdag weer thuiskomt. Echt super lief en leuk, ze had er nog een leuke kaart bij geschreven en we hebben nog koekjesdeeg in de koelkast gevonden, zodat we op Valentijnsdag lekker koekjes kunnen bakken. Na school weer lekker lang met school geskyped, lui pizza besteld en een ijsje bij Yobe gehaald.

Nu weer lekker tijd om te slapen, morgen een toetsje College Succes maken.

Weer een lange update geworden uiteindelijk, maar dit weekend dan ook echt genoten in Miami, dus mag ook wel toch?! :)

Liefs Cindy